Yardımla üreme teknikleri (YÜT), son 30 yıl içerisinde teknolojik olarak oldukça ilerleme kaydetmiştir. Bu aşamalardan bir tanesi de, ovaryen stimulasyon sonucu elde edilen embriyoların transfer edilmeden dondurulması ve ilerleyen sikluslarda transferi işlemidir. Bu metodoloji ile, stimule sikluslarda izlenen olumsuz hormonal mikroçevre ve bunun doğal bir sonucu olarak azalmış endometriyal reseptivitenin bertaraf edildiği ve daha optimal siklus sonuçları elde edildiği ileri sürülmüştür. Bunun yanında, ovaryen hiperstimulasyon sendromu adı verilen iatrojenik komplikasyondan korunma için de, donma-çözme siklusları oldukça yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu derlemede, taze sikluslar ile donma-çözme sikluslarının avantajları-dezavantajları ana hatları ile, güncel literatür dahilinde tartışılmıştır.

There have been enormous developments in assisted reproductive technologies over the past 30 years, as one of those is the application of vitrification technologies. By using frozen-thawed embryos instead of fresh ones, embryo transfers in the setting of an adverse endocrinological profile or endometrial cavity could be avoided. Thus, it may be speculated that more physiologic hormonal environment lead to enhanced implantation dynamics resulting with improved pregnancy and obstetric outcomes. Moreover, it has been widely documented that freeze-all policy significantly decreases OHSS prevalance. In the light of available evidence, we aimed to discuss the pros and cons of fresh and frozen embryo transfer cycles.